Ervaringsverhaal van Bram

Bram woont sinds 2015 in een satellietwoning in Nijmegen en krijgt ondersteuning van Woonzorgnet. Hij heeft een passie voor muziek en speelt zelf onder andere basgitaar.

Kun je iets vertellen over jezelf?

“Het is belangrijk om te weten dat ik nog midden in mijn herstel zit en daar soms nog steeds mee worstel. Ik ben nog niet op mijn eindpunt, en ik hoop altijd te blijven groeien”, begint Bram. “Ik heb me altijd anders gevoeld en daar heb ik eigenlijk nooit problemen mee gehad. Later werd ik ziek. Ik vond het moeilijk om aan de verwachtingen van de maatschappij te voldoen. Gelukkig heb ik een goede band met mijn familie, zij geven veel steun. Inmiddels sta ik sterk door alle ervaringen, ik heb mijn eigen weg gevonden. Ik kon me eerst niet voorstellen dat ik er nog uit zou komen, dat het hopeloos was. Dat is op dat moment overweldigend, maar ik weet nu dat dat niet waar is. De tijd van heftige verwarring en stemmen is voorbij. Een psychose gaat mij niet meer overkomen. Zo voelt dat nu, en dat is vrij helder.”

(Zelf)stigma

“Toen ik 17 was, zag ik een documentaire over Schizofrenie. Dat heeft me bang gemaakt voor de diagnose. Totdat iemand het bij mij herkende. Dat confronteerde me enorm. Mijn zelfstigma over het horen van stemmen is nu weg, dat geeft ruimte om er ook de leuke aspecten van te zien. Het kan namelijk ook creatief inspirerend zijn. Het is eigenlijk heel jammer dat het beeld hierover in de samenleving over het algemeen negatief is. De documentaire Blue Monday (terug te kijken via NPO2 uitzending gemist) laat zien dat een psychose meer facetten heeft, en ook bijzonder en leerzaam kan zijn.”

Hoe ben je bij Woonzorgnet terecht gekomen?

“Voordat ik bij Woonzorgnet terecht kwam zat ik op de resocialisatie afdeling van Pro Persona. Deze plek bestaat nu niet meer. Daar kwamen we na een paar jaar tot de conclusie dat ik klaar was voor de volgende stap en heb ik me ingeschreven bij Woonzorgnet. Inmiddels woon ik nu vier jaar in het centrum van Nijmegen. Hier leef ik zelfstandig, met ondersteuning van Woonzorgnet. Ik ben heel blij dat ik deze stap heb kunnen maken.”

Wat heeft je geholpen om te komen waar je nu bent?

“Dat is de combinatie van een aantal elementen. Ik heb veel gehad aan de cursus Leren Omgaan met Stemmen Horen van Robin Timmers. De WRAP* cursus was ook heel fijn, mede door de peer-support. Ik zou hem eigenlijk nog een keer willen doen om de stof te integreren. Mensen die je ontmoet d.m.v. peer support hebben vergelijkbare dingen meegemaakt. Dit deel je met elkaar. Dat zorgt voor een ander, automatisch soort begrip. Een van de dingen die ik geleerd heb is dat je de waarheid van een ander niet kan invullen. Daardoor leer je luisteren naar iemands verhaal in plaats van erop te projecteren.”

Creativiteit

“Muziek is een fijne, constante factor in mijn leven. Muziek oordeelt niet. Ik ben eeuwig kritisch op mezelf, maar wanneer ik muziek maak ben ik gelukkig. Tijdens mijn diepste dalen was muziek alles wat ik had. Ik speel onder andere basgitaar en wilde vroeger professioneel bassist worden. Ik heb in verschillende bands gespeeld, van jazz tot funk en metal. Op het conservatorium werd ik niet aangenomen, ik was nog jong en kon geen noten lezen. Ik verloor mezelf tegelijkertijd in elektronische muziek en ben toen wel aangenomen op de HKU in Utrecht om Compositie en Muziektechnologie te gaan studeren. Het kunstproject van Iriszorg draagt ook bij aan mijn herstel, daar kan ik op andere manieren creatief bezig zijn.”

Wat wil je nog bereiken?

“Ik ben constant bezig met nieuwe muziek, ik wil mezelf uitdagen door op zoek te blijven naar nieuwe geluiden en gevoelens. Ik wil muziek meer gaan combineren met schrijven. Ook heb ik de wens om een boek te schrijven over mijn psychose. Tijdens mijn eerste opname heb ik veertig dagen een dagboek bijgehouden, hier heb ik al veel opgeschreven. Hoewel ik nog midden in het proces zit, heb ik zoveel meer hoop gevonden en ervaar ik kracht in mezelf. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst."

Wat zou je aan anderen mee willen geven?

“Geef je proces de tijd die het nodig heeft. Een herstelproces is niet altijd makkelijk. Dat kun je vaak ook niet alleen, daar heb je mensen om je heen voor nodig. Woonzorgnet heeft daar een belangrijke bijdrage in gehad. Alle hulp die ik heb gehad, heeft veel betekend in de stappen die ik tot nu toe gezet heb. Vooral de tijd die ik heb gekregen. Kleine stapjes zetten richting herstel. Dit kan lastig zijn, want je ziet niet altijd direct resultaat. Ik heb zelf gemerkt dat je wel degelijk vooruit gaat. Dat wordt zichtbaar wanneer je over een langere periode af en toe terugkijkt.”

*WRAP is een zelfhulp-instrument dat je helpt om grip te krijgen (en te houden) op je leven. De WRAP is een plan dat je maakt voor je eigen herstel. Je schrijft het plan in een aantal sessies waarbij je wordt ondersteund door een ervaringsdeskundige.