Ervaringsverhaal
"Dit is mijn verhaal. Ik woon beschermd in Oss. Mijn nichtje Chantal heeft deze plek voor me geregeld. Mijn moeder woont in Vught en zij wilde me graag dichter bij huis hebben. Ik zie mijn familie regelmatig. De band is er, maar het heeft ook tijd nodig. Ik ben nu 3 jaar en 10 maanden clean en er is veel gebeurd. Vanwege eerdere psychoses heb ik zware medicatie. Zo is mijn leven. Niet perfect, maar ik doe het ermee."
"Het klopt; ik heb psychiatrische problemen. Maar mag ik alsjeblieft normaal bekeken worden? Ik heb in instellingen gezeten en daar ‘moesten’ we van alles. Tuurlijk, hier zijn ook regels. En ze stimuleren je om mee te doen aan dingen. Maar je wordt niet beoordeeld naar wat je presteert. Al lukt het werken maar 5 minuten, dan zeggen ze “goed bezig, jongen.” Dat is heel fijn. En het gekke is, als ik niks moet, dan doe ik veel meer.
Mijn kamer is mijn eigen plek. Daar kan ik me terugtrekken. Mijn rust is essentieel. Als mijn lichaam rust, dan rust mijn geest ook uit. Dat heb ik nodig om te genezen. Zo voel ik het, en het mag hier. Als ik fit ben, ga ik buiten werken in de tuin. Sjouwwerk is ook fijn; mijn spieren weer gebruiken. Het grote terrein rondom het Kloosterhuis is ideaal. Ik krijg de ruimte. Zonder dat ik meteen weer in andermans tuin sta. Letterlijk en figuurlijk."
